En başarılı sporcular performanslarını en küçük bileşenlerine kadar ayırır ve belirli unsurları geliştirmek için çalışırlar. Yaptıkları sporda ustalaşmak için hatasız performansı hayal ederler. Kas kasılması ya da hakemin ters bir kararı gibi en zor anlara konsantre olurlar ve bunlarla en iyi şekilde başetmek için stratejiler oluştururlar. Yeni öğrenmeye başladıkları bir beceri ya da geliştirmek istedikleri bir yeteneğe bağlı olarak farklı niyetler kullanılır. Muhammed Ali gibi elit sporcular şüpheyi temsil eden imajları dışarıda tutmayı öğrenirler. Kafalarına herhangi bir zorluğun görüntüsü gelirse, içsel filmi değiştirmekte son derece ustalaştıkları için derhal başarı görüntüsüne geri dönerler.

Başarı zihinsel provayı ne kadar spesifik yapabildiğinize bağlıdır. Yıllanmış sporcular canlı, son derece ayrıntılı içsel görüntüler kullanırlar ve tüm performansı sürekli gözden geçirirler. Niyetin en önemli unsuru zaferin provasının yapılmasıdır; prova sanki başarıyı garanti altına almaktadır. Başarılı rakipler hislerini, özellikle de sevinç ve kazanmaya verdikleri tepkiyi prova ederler: anne babalarının tepkileri, ödül ya da madalyalar, karşılaşmadan sonraki parti ve burs gibi başka ödüller. İzleyici kalabalığının sadece onlara tezahürat yaptığını hayal ederler.

Tecrübeli sporcular tüm duyularını zihinsel provalarında kullanırlar. Gelecekteki olayın içsel görüntüsünü tutmakla kalmaz onu işitir, koklar, hisseder ve tadarlar –ambiansı, rakipleri, bedenlerindeki teri ve alkışları yaşarlar. Tüm duyguların içinde sprocular için en hayati önemde olanı “hisleri” ya da “kinestetik duyguları” zihinsel olarak prova etmeleridir. Sprocular ne kadar tecrübeli olurlarsa, spor yaparlarken bedenlerinin duyduğu hisleri hayal etmekte o kadar başarılı olurlar. Şampiyon kürekçiler, küreğin çekilmesinden kaslarındaki ağrıya kadar yarışın her aşamasındaki “hisleri” tahmin edebildiklerinde başarılı olurlar.

Bazı sprocular spor olayının yapılacağı yere önceden gidip sonra kendilerini orada hayal etmeyi yararlı bulurlar. Sporun yapılacağı yerin bilgisi ile zihinsel provanın birleştirilmesi, sadece zihinsel prova yapanlara göre daha başarılı olma eğilimindedir.

Pittsburgh Steelers’ın eski geri koşucusu Steelers’ın Super Bowl kupasını kazanmalarına niyet kullanarak yardımcı olmuştur. Onun tekniği zihnini belirli oyunların tüm ayrıntıları ile doldurmaktı. Maçtan iki hafta önce sabahları, takımla birlikte yediği yemekte ve akşam uykuya dalmadan önce zihinsel provasını yapıyordu. Oyundan önce tüm hareketleri son bir kere daha tekrar gözden geçirmeyi güven verici buluyordu. Sırada otururken bile otuz koşu ve pası prova ediyordu. Sahada ne olursa olsun herşeye hazırlıklı olmaya kararlıydı.

Farklı sporlarda farklı teknikler kullanılır. Aerobik beceri, hızlı ve koordineli hareketler gerektiren sporlarda en işe yarayan zihinsel provalar güç gerektiren eğitimlerde başarısız olma eğilimindeydi. Halterciler inanılmaz ağırlıktaki nesneleri kaldırmadan önce onları kışkırtan zihinsel prova yaptıklarında başarılı oluyorlardı.

Geleneksel bilgelik en iyi performansın gevşek durumdayken ortaya çıktığını söyler, ancak niyet ustalarından öğrendiğime göre rahatlama durumu her zaman en optimum değildi. Bir karate çalışmasında niyetten önce gevşeme alıştırmalarının yapılması performansı geliştirmemişti. Sadece katılımcı heyecanlı ise ve yatışmaya ihtiyacı varsa yararlıydı. Gevşeme ve hipnoz niyetle beraber kullanıldığında daha başarılı oluyordu. Ancak Davidson’ın Budistlerinde olduğu gibi en başarılı sporcular kendilerini doruk yoğunluğa – sakin hiper farkındalık durumuna getirebilenlerdi.

Gelecekteki bir performansı sadece düşünmek olayın olduğu günkü performansı nasıl etkileyebilirdi? Elektromiyografi (EMG) ile yapılan beyin araştırmaları bazı ilginç ipuçları vermektedir. EMG, motor nöronların belirli kasların kasılması için gönderdiği her elektriksel impulsu kaydederek beynin bedene verdiği talimatları gerçek zamanlı olarak görme fırsatını verir. Normal olarak EMG doktorların nöromüskülar hastalıkları teşhis etme ve kasların uyarılara doğru cevap verip vermediğini anlamasını sağlar.

Ancak EMG ilginç bir bilimsel bilmecenin çözülmesinde – beynin düşünce ve hareket arasındaki farkı ayırıp ayırmadığını anlamak için de kullanılmıştır. Bir hareketin düşüncesi, hareketin kendisinde ortaya çıkan nörotransmisyon paterninin aynısını yaratıyor muydu? Bu soru, bir grup kayakçının zihinsel prova yaparlarken EMG cihazına bağlanmaları ile test edildi. Kayakçılar zihinsel olarak bayır aşağı iniş alıştırmaları yaparlarken, kaslarına giden elektriksel impulslar kayarken yaptıkları dönüş ve atlamalardakilerin aynısıydı. Kayakçılar ister belirli bir hareketi düşünüyor olsunlar isterse de gerçekten yapıyor olsunlar beyin bedene aynı talimatları gönderiyordu. Düşünce, hareket ile aynı zihinsel talimatları yaratıyordu.

EEG’lerle yapılan araştırmalar, beynin ürettiği elektriksel faaliyetin belirli bir hareketin düşünülmesi ile gerçekten yapılmasının aynı olduğunu göstermiştir. Örneğin haltercilerde, motor becerileri harekete geçiren beyindeki EEG paternleri, bu beceriler sadece zihinsel olarak taklit edildiğinde de harekete geçiyorlardı. Fiziksel hareketin yapılması için üretilen nöral talimatlar sadece düşünce ile harekete geçiyordu.

Bilim adamları bu araştırmalara dayanarak zihinsel provanın nasıl çalıştığı üzerine bazı ilginç teoriler geliştirmişlerdi. Bir düşünce okulu, zihinsel provanın gerçek hareketi yapmak için gerekli olan nöral paternleri yarattığını ileri sürmektedir. Her ne kadar beyin bir kas olsa da, bu alıştırmalar beyni gerçek performansı daha kolay yapması için eğitmektedir.

Bir sporcu spor yaparken, belirli bir hat boyunca kaslara sinyal gönderen sinirler harekete geçer ve üretilmiş olan kimyasalların kısa bir süre orada kalmalarına yol açar. Daha önce yapılmış bağlantının kalıntıları, gelecekte aynı hat boyunca yapılacak simülasyonları kolaylaştırır. Fiziksel görevleri daha iyi yaparız çünkü niyetten harekete giden sinyal artık yerleşmiştir. Bu durum zor arazi şartlarına döşenen tren raylarından pek de farklı değildir. Gelecekteki performanslar gelişir çünkü beyin artık yolu bilir ve döşenmiş rayların üzerinde hareket eder. Beyin bir hareketin yapılması ve üzerine düşünülmesinin arasındaki farkı ayırt edemediği için zihinsel prova, fiziksel alıştırmadaki gibi rayların döşenmesine sebep olur. Sinirler ve kaslar, tekrarlanan fiziksel alıştırmalarla elde edilen kadar güçlü bir yol yaratırlar.

Ancak, zihinsel ve fiziksel alıştırma arasında bir kaç önemli fark vardır. Fiziksel alıştırmada, çok fazla egzersiz yaptığınızda yorulursunuz ve yorgunluk hatlarda elektriksel tıkanmaya neden olur. Zihinsel alıştırmada, ne kadar fazla egzersiz yaparsanız yapın hiç bir engel oluşmaz.

Kaynak : Niyet Deneyi - Lynne McTaggart