Siz bir fikre sahip olduğunuzu düşündüğünüzde, aslında beyniniz o fikre çoktan sahipti.

Beyninizdeki birşey, günlük yaşamınızı yönetiyor. Birşey sizin yerinize siz düşünmeden önce karar veriyor. Çünkü beyniniz her zaman otomatikte çalışıyor.

Bilinçaltı zihnimizin yaptıklarının farkında değilken, bilinçli zihnimizin dünyayı yönettiğini zannederiz.

Bilinçli olarak algıladığımız herşey çoktan geçmişte kalsa da, bir şekilde her zaman geçmişte yaşarız. İlginç olan bizim bilinçli olarak bu gecikmeyi fark edemeyişimizdir. Bilinçaltı çalışma şeklini deneyimleyemeyiz, sadece deneyimlediğimizi zannederiz.

Ne zaman bir şeye baksak, bir demet ışık ışını gözbebeğimizden geçerek, gözlerimizin retinasına çarpar. Bu yeni veri, milyonlarca nöron uyarısı şeklinde kodlanır ve nöron ağı boyunca ilerler. 50 milisaniye sonra iplikler içindeki nöronlara bilincimizin bekçisi olan filamentlere ulaşır. Filamentler, tehlike anında görüntüyü sadece beynimizin arkasında olan görsel kortekse değil aynı anda beynimizdeki panik düğmesi olan amigdalaya da yollar ve hemen bir eylemde bulunmamıza neden olur. 150 milisaniye sonra biz nedenini bilmeden işe koyulmuş oluruz. Ardından bilinçaltı bölümler, bu görüntüyü özellikle renkleri analiz eden, düzenleyen ve karşılaştıran nöronlara parçalar halinde dağıtır ve sonuçları deneyimlerimizden oluşan veritabanına yollar. Beynimizin arkasındaki görsel korteksten tüm parçaların anlamlı bir resim haline getirildiği yere ön taraftaki frontal loba ve yeniden görsel kortekse geri gönderilir. Bu andan itirbaren bilinçli olarak görüntüyü görürüz. 300 milisaniye içinde önceden değerlendirilen, geleceğe projekte edilir.

Algımızdaki en önemli araç hafızamızdır. Gördüklerimizin %99’u anılarımızdan projekte olur, sadece %1’i duyusal organlarımızdan gelir.

İnsan beyni her an 11 milyon bilgi alır. Ancak sadece 40 birim bilgi bilinçli olarak işlenir.

Beyin otomatik pilotta daha az enerji harcar. O yüzden bilinçli olarak yaptığımız işler bir süre sonra otomatiğe alınır.