İsim cümlelerin başına gelirler (Enne ve lakinne hariç).

İnne'nin ismi 'mensub', haberi 'merfu' dur. (Müptedanın harekesi “Ötre”yi “Üstün”e çevirirler.)

إنَّ (İnne) Muhakkak, şüphesiz (Genellikle cümle başında kullanılır.)

المُؤْمِنُ مُجَاھِدٌ : Mümin mücahittir.

إنَّ المُؤْمِنَ مُجَاھِدٌ : Muhakkak ki mümin mücahittir.

Eğer müptedanın sıfatı varsa o da mensup olur;

إِنَّ اللُغَةَ العَرَبِيَّةَ سَھْلَةٌ : Muhakkak Arapça Dili kolaydır.

Normalde fiilden sonra 'Enne' kullanılırken, 'Qale' fiilinden sonra 'İnne' kullanılır;

سَمِعْتُ أَنَّھا أَحْسَنُ طَبِيبٍ في المُسْتَشْفى : İşittim ki muhakkak o hastanedeki en iyi doktordur.

يَقُولُونَ إِنَّھا أَحْسَنُ طَبِيبٍ في المُسْتَشْفى : Diyorlar ki muhakkak o hastanedeki en iyi doktordur.

Aynı şekilde emir fiillerinden sonra da 'İnne' kullanılır;

قَالَ الرَسُولُ فِي غَارِ حِرَاءَ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللهَ مَعَنَا : Hz.Muhammed Hira mağarasında (arkadaşı Ebubekir'e) "Mahzun olma! Muhakkak ki; Allah bizimle beraberdir" dedi.

Bitişik Zamirler ile Kullanımı;

إنَّ + ھُو = إنَّهُ

إنَّ + ھِيَ = إنَّھا

...

إنَّ + أنا = إنَّني / إنِّي

إنَّ + نَحْنُ = إنَّنا / إنَّا

إِنَّهُ تَاجِرٌ : O muhakkak tüccardır.

إِنَّكَ طَالِبٌ زَكِيٌّ : Sen şüphesiz zeki bir talebesin.

(إنَّني / إنِّي deki ن kullanımı لَيتَ için zorunludur, لَعَلَّ de kullanılmaz, diğerlerinde isteğe bağlıdır.)

أنَّ (Enne) Muhakkak, şüphesiz (Genellikle cümle ortasında kullanılır, kendisinden önce bir fiil olması gerekir.)

تَعْلَمُ أنَّ المُعَلِّمَ عالِمٌ : Öğretmenin alim olduğunu şüphesiz(muhakkak) bilirsin.

...diği, ...dığı anlamında da kullanılır.

أَ لَا تَعْلَمُ أَنَّ التِلْمِيذُ يَنَامُ مَبَكِّراً : Öğrencinin erken uyuduğunu bilmiyormusun?

عَلِمْتُ أَنَّ الإِمْتِحَانَ قَرِيبٌ : İmtihanın yakın olduğunu öğrendim.

لِ  +  أَنَّ  =  لِأَنَّ  (Lienne) Çünkü (Çünkü muhakkak) anlamındadır. Zamirler ile ‘İnne’ gibi bitişir.

لِأَنَّ  +  ھو  =  لِأَنَّهٌ

لِأَنَّ  +  أَنْتَ  =  لِأَنَّكَ

رَجَعَ حامدٌ من المدرسةِ لِأَنَّهُ مَرِيضٌ : Hamit okuldan döndü. Çünkü o hastadır.

كَأنَّ (Keenne) Sanki

مَنْ ھذا الفَتًى؟ -كَأَنَّهُ أَخُوكَ : Bu genç kim? -Sanki o senin kardeşin.

لَكِنَّ (Lakinne) Lakin, ancak, fakat

الطُلَابُ كَثِيرٌ لَكِنَّ الفَصْلَ صَغِيرٌ : Öğrenciler çoktur lakin sınıf küçüktür.

ھذا الدَرْسُ طَوِيلٌ لَكِنَّهُ سَھْلٌ : Bu ders uzundur ancak kolaydır.

جَاءَ بِلَالٌ، لَكِنَّ حَامِداً لَمْ يَجِىْٔ: Bilal geldi lakin Hamit gelmedi.

لَكِنْ (Lakin) Lakinne ile aynı anlama gelir ancak daha hafif ifadelerde kullanılır. Müpteda'yı nasb etmez, fiil cümlelerinde de kullanılabilir.

جَاءَ المُدَرِّسُ، لَكِنْ الطُلَابُ ما جَاءُوا : Öğretmen geldi fakat öğrenciler gelmedi.

غَابَ علِيٌّ، ولَكِنْ حَضَرَ أحمَدُ : Ali gelmedi, lakin Ahmet geldi.

لَيْتَ (Leyte) Keşke. İmkansız yada uzak ihtimal dilekleri ifade eder.

لَيتَ النُجُومَ قَرِيبَةٌ : Keşke yıldızlar yakın olsaydı. (İmkansız istek)

لَيْتَنِي غَنِيٌّ : Keşke zengin olsaydım. (Uzak bir ihtimal)

يَا لَيْتَ أَبَاهُ لَمْ يَضْرِبْهُ : Keşke babası onu dövmeseydi. (Başına ünlem edatı olan يَا eklenirse; üzüntü, pişmanlık manası meydana gelir.)

لَعَلَّ (Lealle) Umulur ki, korkarım ki, belki

لَعَلَّ الإِمْتِحَانَ سَهْلٌ : Umarım imtihan kolaydır.

لَعَلَّ الإِمْتِحَانَ صَعَبٌ : Korkarım imtihan zor olacak.

لَعَلَّ المَرِيضَ نَاىِٔمٌ : Belki hasta uyuyordur.

لا (Lâ) Hiç bir, hiç. Olumsuzluk edatını tekip eden belirsiz haldeki mensup isim bu ismin ait olduğu grubun toptan yokluğunu gösterir. Buna "Lâ en-Nâfiye li'l-Cinsi" denir. İnne gibi ismini nasb, haberini ref eder. Şartları; - Hem ismi, hem haberi nekre (belirsiz) olmalı, - İsmi hemen kendisinden sonra gelmeli, - Kendisinden önce harfi cer bulunmamalıdır.

لَا إِلٰهَ إِلَّا الله : Allah'tan başka ilah yoktur.

لَا كَاذِبَ مَحْبُوبٌ : Sevilen yalancı yoktur.

لَا مَانِعَ لَنَا : Hiçbir engelimiz yoktur.

لَا أَخَ لِي : Hiç kardeşim yok.

لَا فَاعِلَ خَيْرٍ نَادِمٌ : İyilik işleyen hiçbir kimse pişman olmaz.

لَا حَوْلَ ولَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ : Allah'tan başka hiçbir güç ve kuvvet yoktur.

Lâm-ı İbtida

'ل' harfi mubtedanın başına gelerek cümleye vurgu katar. Buna lâm-ı ibtida denir. Eğer cümlede inne de varsa inne den uzaklaştırılarak inne'nin haberinin başına yazılır ve habere vurgu katar. Bundan dolayı da bu lam-a, lam-ı muzahlaka denilir. Çünkü inne’nin başa gelmesiyle iki tekidin peşpeşe gelmesindense aralıklı gelmesi evladır.

رَبُّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ : Rabbin bağışlayıcı ve merhamet sahibidir.

لَرَبُّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ : Elbette Rabbin bağışlayıcı ve merhamet sahibidir.

إنَّ رَبَّكَ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ : Muhakkak ki Rabbin çok bağışlayan ve merhamet sahibidir.